Пастулаты народнай педагогікі
1. Беларусы любяць дзяцей. Дзеці ў сям'і - багацце, радасць: "Многа дзяцей - многа клопату, але і радасці шмат", "З дзеткамі гора, а без дзетак удвое".
2. Адукаванасць, выхаванасць - абавязковыя атрыбуты беларуса: : "Не кручаны - не рэмень, не вывучаны - не чалавек".
3. Выхаванне - тонкая, дэлікатная, складаная праца: "Што ў маленстве выхаваеш, на тое ў старасці абапрэшся", "Калі тонкае дрэва не сагнеш, то тоўстага не адужэеш".
4. Выхаванне і навучанне - абавязак бацькоў: "Умеў дзіця радзіць, умей і вывучыць".
5. Правільна арганізаваць выхаванне можа толькі адукаваны чалавек з высокімі маральнымі якасцямі: "З пустога посуду не п'юць, не ядуць".
6. Поспех выхавання залежыць ад акружэння дзіцяці: "У лесе людзі дзічэюць, а ў людзях люднеюць", "Розуму не набярэшся, калі з дурнем павядзешся".
7. Прыклад бацькоў - аснова фарміравання асобы: "Якія бацькі, такія і дзеткі".
8. Выхаванне трэба пачынаць з ранняга дзяцінства: "Не слухаў малы, не паслухае і вялікі", "Тады дзяцей вучаць, як поперак лаўкі ходзяць".
9. Выхаванне павінна быць разумным, строгім: "Дай дзецям волю - сам улезеш у няволю", "Балаўство даводзіць да вараўства".
10. За дрэннае выхаванне нясуць адказнасць бацькі: " Для дрэннага бацькі дрэнны сын".
ЛЮБІ СВАЁ ДЗІЦЯ! Гэта значыць, радуйся яго прысутнасці, прынімай яго такім, які ён ёсць, не зневажай яго, не адказвай яму ў тваім даверы, дай яму повад любіць цябе.
АХОЎВАЙ СВАЁ ДЗІЦЯ! Гэта значыць, абараняй яго ад фізічных і душэўных небяспек, нават калі патрабуеш, ахвяроўваючы ўласнымі інтарэсамі і рызыкуючы ўласным жыццём.
БУДЗЬ ДОБРЫМ ПРЫКЛАДАМ ДЛЯ СВАЙГО ДЗІЦЯЦІ! Прывівай яму павагу да т радыцыйных каштоўнасцей, сам жыві адпаведна з імі. Дзіцяці патрэбна дружная сям'я, дзе паважаюць і любяць старэйшых, дзе падтрымліваюць шчырыя сувязі з усімі сваякамі і сябрамі.
ГУЛЯЙ СА СВАІМ ДЗІЦЕМ. Удзяляй свайму дзіцяці неабходны час, размаўляй з ім так, як яму патрабуецца, гульню прынімай усур'ёз, асвойвайся са светам яго ўяўленняў.
ПРАЦУЙ СА СВАІМ ДЗІЦЁМ. Дапамагай сваймц дзіцяці, калі ён пытаецца прыняць удзел у працы (у доме, у садзе, на агародзе).
ДАЗВОЛЬ ДЗІЦЯЦІ НАБЫВАЦЬ ЖЫЦЦЁВЫ ВОПЫТ, НЯХАЙ НАВАТ РЫЗЫКУЮЧЫ, АЛЕ САМАСТОЙНА. Дзіця прызнае той вопыт, які ён перажыў самастойна.
ПАКАЖЫ ДЗІЦЯЦІ МАГЧЫМАСЦІ І ГРАНІЦЫ ЧАЛАВЕЧАЙ СВАБОДЫ. Дзіцяці патрэбна паказаць, што любы чалавек павінен прызнаваць і захоўваць вядомыя граніцы сваіх учынкаў у сям'і, у калектыве... І, наогул, у грамадстве.
ПРЫВУЧАЙ ДЗІЦЯ БЫЦЬ ПАСЛУХМЯНЫМ. Бацькі павінны сачыць за паводзінамі дзіцяці і кіраваць ім такім чынам, каб яго ўчынкі не прычынялі шкоды ні яму самому, ні другім.
ЧАКАЙ АД ДЗІЦЯЦІ ТОЛЬКІ ТАКІХ МЕРКАВАННЯЎ І АДЗНАК, НА ЯКІЯ ЕН ЗДОЛЬНЫ Ў АДПАВЕДНАСЦІ СА СТУПЕННЮ ПАДРАСТАННЯ І ЎЛАСНАМУ ВОПЫТУ. Дзіцяці патрэбны доўгі час, пакуль ён навучыцца арыентавацца ў гэтым складанным свеце. Дапамагай яму колькі зможаш і патрабуй ад яго ўласнага меркавання ці самастойнага выхаду толькі ў тым выпадку, калі ён здольны на гэта ў адпаведнасці з накопленым вопытам і ступенню свайго падрастання.
ПРАДАСТАЎЛЯЙ ДЗІЦЯЦІ МАГЧЫМАСЦЬ ТАКІХ ПЕРАЖЫВАННЯЎ, ЯКІЯ БУДУЦЬ МЕЦЬ КАШТОЎНАСЦЬ УСПАМІНАЎ. Дзіця мае такія самыя перажыванні, як і дарослыя, якія даюць яму магчымасць азнаёміцца з жыццём людзей.
раскрыть » / « свернуть